foto: naeim a via Pixabay

ik hou vandaag van al wat achterblijft nadien daarna
de kruimels van een snel ontbijt de boter op het bord
het boek op het tapijt geen tijd voor lezen en voor spijt
de sweater op een stoel het gat de knoop de losse naad
de kranten fout gevouwen hoofden koppen goeie raad

ik hou vandaag van al wat achterblijft daarna nadien
bebloede lappen vet papier een platgetrapte fles
half weggewaaide tenten vieze dekens lepel mes
begraasde heuvels waar de bom viel kraters in een lijf
een kat bij godverlaten huizen stramme poten stijf

ik hou vandaag van al wat achterblijft nadien daarna
het kind dat draalt een eind achter haar moeders regenjas
de man die nipt de trein mist leeg perron met aktentas
de buschauffeur de laatste rit alleen geen hond rijdt mee
de poetsvrouw landschap dweilend na de witte-hemden-zee

ik hou vandaag van al wat achterblijft daarna nadien
elk kind dat niet mee vluchtte later komt misschien of nooit
de oude vrouw die foto’s kijkt van samen vroeger ooit
het meisje aan de bar net hopper maar dan om de hoek
mezelf jou missend ook na al die tijd een zucht een vloek