liever wil je nu reizen in je eentje
instappen aan het laatste perron
waar de klaprozen en de distels heersen

je bladert door diorama’s achter een ruit
golvend groen terloops ontblote achtertuinen
je weerspiegelde gezicht er overheen
geen kans om te vergeten

je lichaam een koffer die kostbare inhoud draagt
je hoofd een mand om een nieuw mens in te bewaren

in treinen koop je tijd
stille beweging voor inventarissen

je opent een raampje je hand erdoor
geklapper als een zakdoek in de felle luchtstroom
je vingers ontspannen
je laat gaan